“iyi ama, evllik kutsaldır, büyükanne!”

“kutsal olan sevdadır,” dedi. “üç kuşak görmüş, kadınlarla erkekler konusunda epey şey bilen şu yaşlı kadına kulak ver küçük kızım. evlilikle aşkın en küçük bir ilişkisi yoktur. insan aile kurmak için evlenir, aile ise toplum oluşturmak için kurulur. toplum evlilikten vazgeçmez. toplumu bir zincir sayarsak, her aile bir halkadır. bu halkaları birbirine tutturmak için, hep benzer madenler aranır. insan evlenince beğenilerini birbirine uydurması, servetlerini birleştirmesi, benzer ırkları bir araya getirmesi, zenginlik ve çocuk demek olan ortak çıkar uğruna çalışması gerekir. bak küçük kızım, insan yaşarken bir kez evlenir, çünkü dünya böyle ister, ama doğa bizi öyle yarattığından, yirmi kez sevdaya tutulabilir. evlilik bir yasadır, anlıyor musun, aşksa bizi kimi zaman sağa, kimi zaman sola iten bir içgüdüdür. insanlar, içgüdülerimizle çelişen yasalar yaptılar, gerekliydi bu; ancak içgüdüler her zaman daha güçlüdür, yasaları insanlar yaptığına, içgüdüler tanrı’dan geldiğine göre, onlara çok direnmemek gerekir.
…
çocukların ilacına konan şeker gibi, insan yaşamı aşkla, olabildiğince çok sevdayla tatlandırılmazsa, küçük kızım, kimse ona bu haliyle katlanmak istemezdi.”
…
“…sizler kocalarınızın ömür boyu yalnız sizi seveceğine inanıyorsunuz galiba. hay allah, böyle bir şey gerçekten olabilirmiş gibi. bak ne diyorum sana, evlilik toplumun sürebilmesi için gereklidir elbet, ama soyumuz doğasında böyle bir şey yoktur, anlıyor musun? insan ömrünün biricik güzel şeyi sevdadır. ve onu yanlış anladığınız, çirkinleştirdiğiniz için, dinsel bir eylem gibi yüceltiyor ya da satın aldığınız entariye döndürüyorsunuz.”
…
“dikkat et küçük kızım; böyle çılgınlıklara inanıyorsan, çok mutsuz olursun.”

c-non ‘a selam …